Kuranda ara kuran sure ayet meal ara diyanet meali arapça türkçe

"HI" kelimesini diğer meallerde de aramak için; lütfen kutudan meal seçin.

Bu mealde "HI" kelimesinin geçtiği ayet sayısı: 689

SURE ADI	AYET
İsra (94)	İnsanlara HIdayet (Kur'an) geldikten sonra onların iman etmelerine ancak, "Allah bir beşeri mi peygamber olarak gönderdi?" demeleri engel olmuştur.
İsra (99)	Onlar, gökleri ve yeri yaratan Allah'ın kendileri gibilerini yaratmaya kadir olduğunu görmediler mi? Allah onlar için, hakkında HIçbir şüphe bulunmayan bir ecel belirlemiştir. Fakat zalimler ancak inkarda direttiler.
Kehf (1)	Hamd, kuluna Kitab'ı (Kur'an'ı) indiren ve onda HIçbir eğrilik yapmayan Allah'a mahsustur.
Kehf (5)	Bu konuda ne kendilerinin, ne de atalarının HIçbir bilgisi yoktur. Ne büyük bir söz (bu) ağızlarından çıkan! Onlar ancak yalan söylüyorlar.
Kehf (13)	Biz sana onların haberlerini gerçek olarak anlatıyoruz: Şüphesiz onlar Rablerine inanmış birkaç genç yiğitti. Biz de onların HIdayetlerini artırmıştık.
Kehf (17)	(Orada olsaydın) güneş doğduğunda onun; mağaralarının sağ tarafına kaydığını, batarken de onlara dokunmadan sol tarafa gittiğini görürdün. Kendileri ise mağaranın geniş bir yerinde idiler. Bu, Allah'ın mucizelerindendir. Allah kime HIdayet ederse işte o, doğru yolu bulandır. Kimi de şaşırtırsa, artık ona doğru yolu gösterecek bir dost bulamazsın.
Kehf (19)	Böylece biz, birbirlerine sorsunlar diye onları uyandırdık. İçlerinden biri: "Ne kadar kaldınız"? dedi. (Bir kısmı) "Bir gün, ya da bir günden az", dediler. (Diğerleri de) şöyle dediler: "Ne kadar kaldığınızı Rabbiniz daha iyi bilir. Şimdi siz birinizi şu gümüş para ile kente gönderin de baksın; (şeHIr halkından) hangisinin yiyeceği daha temiz ve lezzetli ise ondan size bir rızık getirsin. Ayrıca, çok nazik davransın (da dikkat çekmesin) ve sizi HIçbir kimseye sakın sezdirmesin."
Kehf (21)	Böylece biz, (insanları) onların halinden haberdar ettik ki, Allah'ın va'dinin hak olduğunu ve kıyametin gerçekleşmesinde de HIçbir şüphe olmadığını bilsinler. Hani onlar (olayın mucizevi tarafını ve asıl HIkmetini bırakmışlar da) aralarında onların durumunu tartışıyorlardı. (Bazıları), "Onların üstüne bir bina yapın, Rableri onların halini daha iyi bilir" dediler. Duruma hakim olanlar ise, "Üzerlerine mutlaka bir mescit yapacağız" dediler.
Kehf (22)	(Ey Muhammed!) Bazıları bilmedikleri şey hakkında atıp tutarak: "Onlar üç kişidirler, dördüncüleri köpekleridir" diyecekler. Yine, "Beş kişidirler, altıncıları köpekleridir" diyecekler. Şöyle de diyecekler: "Yedi kişidirler, sekizincileri köpekleridir." De ki: "Onların sayısını Rabbim daha iyi bilir. Zaten onları pek az kimse bilir. O halde onlar hakkında (Kur'an'daki) apaçık tartışma (yı aktarmak) dan başka tartışmaya girme ve bunlar hakkında onlardan HIçbirine bir şey sorma.
Kehf (23)	HIçbir şey hakkında sakın "yarın şunu yapacağım" deme!
Kehf (26)	De ki: "Kaldıkları süreyi Allah daha iyi bilir. Göklerin ve yerin gaybını bilmek O'na aittir. O ne güzel görür, O ne güzel işitir! Onların, ondan başka HIçbir dostu da yoktur. O hükmüne HIçbir kimseyi ortak etmez."
Kehf (27)	Rabbinin kitabından sana vahyedileni oku. O'nun kelimelerini değiştirecek HIçbir kimse yoktur. O'ndan başka asla bir sığınak da bulamazsın.
Kehf (33)	Her iki bağ da meyvelerini vermiş ve ürünlerinden HIçbir şeyi eksik bırakmamıştı. Bu iki bağın arasından bir de neHIr fışkırtmıştık.
Kehf (38)	"Fakat O Allah benim Rabbimdir. Ben Rabbime HIç kimseyi ortak koşmam."
Kehf (42)	Derken bütün serveti helak edildi. (Yıkılmış) çardakları üzerine çökmüş haldeki bağına yaptığı harcamalar karşısında ellerini oğuşturuyor ve şöyle diyordu: "Keşke Rabbime HIçbir kimseyi ortak koşmasaydım..."
Kehf (47)	Dağları yürüteceğimiz ve senin yeryüzünü çırılçıplak göreceğin günü bir hatırla. Biz onları mahşerde toplarız da içlerinden HIçbirini bırakmayız.
Kehf (49)	Kitap ortaya konur. Suçluları, kitabın içindekilerden korkuya kapılmış görürsün. "Eyvah bize! Bu nasıl bir kitaptır ki küçük, büyük HIçbir şey bırakmadan hepsini sayıp dökmüş!" derler. Onlar bütün yaptıklarını karşılarında bulurlar. Senin Rabbin HIç kimseye zulmetmez.
Kehf (51)	Ben onları ne göklerin ve yerin yaratılışına, ne de kendilerinin yaratılışına şaHIt tuttum. Saptıranları da HIçbir zaman yardımcı edinmiş değilim.
Kehf (55)	İnsanlara HIdayet geldikten sonra onların inanmalarına ve Rab'lerinden mağfiret dilemelerine, ancak, öncekilerin başına gelenlerin kendi başlarına da gelmesi, ya da kendilerine azabın göz göre göre gelmesi (yönündeki beklentileri) engel olmuştur.
Kehf (57)	Kim, kendisine Rabbinin âyetleri hatırlatılıp da onlardan yüz çeviren ve elleriyle yaptığını unutandan daha zalimdir? Şüphesiz biz, onu anlamamaları için, kalplerine perdeler gerdik, kulaklarına da ağırlıklar koyduk. Sen onları HIdayete çağırsan da artık ebediyen HIdayet bulamazlar.

Son günlerde en çok bu kelimeler aranıyor ! Lütfen tıklayın ve inceleyin…