"rabb" kelimesini diğer meallerde de aramak için; lütfen kutudan meal seçin.

Bu mealde "rabb" kelimesinin geçtiği ayet sayısı: 664

SURE ADI AYET
Yasin (16) (Elçiler ise) şöyle dediler: "Bizim gerçekten size gönderilmiş elçiler olduğumuzu rabbimiz biliyor."
Yasin (25) "Şüphesiz ben sizin rabbinize inandım. Gelin, beni dinleyin!"
Yasin (27) (Kavmi onu öldürdüğünde kendisine): "Cennete gir!" denildi. O da, "Keşke kavmim, rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!" dedi.
Saffat (5) O, göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin rabbidir. Doğuların da (Batıların da) rabbidir.
Saffat (31) "Artık rabbimizin sözü (azap) bizim hakkımızda gerçekleşti. Biz onu mutlaka tadacağız."
Saffat (84) Hani o, rabbine temiz bir kalple gelmişti
Saffat (87) "O halde Âlemlerin rabbi hakkında görüşünüz nedir?"
Saffat (99) İbrahim şöyle dedi: "Ben rabbime (onun emrettiği yere) gideceğim. O bana yol gösterecektir."
Saffat (100) "Ey rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla."
Saffat (126) "Yaratıcıların en güzelini, sizin ve geçmiş atalarınızın rabbi olan Allah'ı bırakarak "Ba'l'e mi tapıyorsunuz?"
Saffat (149) Ey Muhammed! Onlara sor: Kız çocukları rabbinin de, erkek çocukları onların mı?
Saffat (180) Senin rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rab, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir.
Saffat (182) Hamd, âlemlerin rabbi olan Allah'a mahsustur.
Sad (9) Yoksa mutlak güç sahibi ve çok bağışlayan rabbinin rahmet hazineleri onların yanında mıdır?
Sad (16) Müşrikler (alay ederek) şöyle dediler: "Ey rabbimiz! Hesap gününden önce payımızı hemen ver!"
Sad (24) Davud dedi ki: "Andolsun, senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemek suretiyle sana zulmetmiştir. Esasen ortakların pek çoğu birbirine haksızlık eder. Ancak iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek azdır." Dâvûd bizim kendisini imtihan ettiğimizi anladı. Derken rabbinden bağışlama diledi, eğilerek secdeye kapandı ve Allah'a yöneldi.
Sad (33) Süleyman, "Gerçekten ben malı, rabbimi anmamı sağladığından dolayı çok severim" dedi. Nihayet gözden kaybolup gittikleri zaman, "Onları bana geri getirin" dedi. (Atlar gelince de) bacaklarını ve boyunlarını okşamaya başladı.
Sad (35) Süleyman, "Ey rabbim! Beni bağışla. Bana, benden sonra kimseye layık olmayacak bir mülk (hükümranlık) bahşet! Şüphesiz sen çok bahşedicisin!" dedi.
Sad (41) (Ey Muhammed!) Kulumuz Eyyub'u da an. Hani o, rabbine, "Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu" diye seslenmişti.
Sad (61) Şöyle derler: "Ey rabbimiz! Bunu bizim önümüze kim sürdüyse cehennemde onun azabını bir kat daha artır."
< Önceki Sayfa 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 Sonraki Sayfa >