"rabbim" kelimesini diğer meallerde de aramak için; lütfen kutudan meal seçin.

Bu mealde "rabbim" kelimesinin geçtiği ayet sayısı: 173

SURE ADI AYET
Yusuf (53) "Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü rabbimin merhamet ettiği hariç, nefis aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz rabbim çok bağışlayandır, çok merhamet edendir" dedi.
Yusuf (100) Ana babasını tahtın üzerine çıkardı. Hepsi ona (Yûsuf'a) saygı ile eğildiler. Yûsuf dedi ki: "Babacığım! İşte bu, daha önce gördüğüm rüyanın yorumudur. rabbim onu gerçekleştirdi. Şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra; rabbim beni zindandan çıkararak ve sizi çölden getirerek bana çok iyilikte bulundu. Şüphesiz rabbim, dilediği şeyde nice incelikler sergileyendir. Şüphesiz O, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir."
Rad (30) (Ey Muhammed!) Böylece seni, kendilerinden önce nice ümmetlerin geçmiş olduğu bir ümmete gönderdik ki, onlar Rahmân'ı inkar ederken sana vahyettiğimizi kendilerine okuyasın. De ki: "O, benim rabbimdir. O'ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben yalnız O'na tevekkül ettim, dönüşüm de yalnız O'nadır."
İbrahim (37) "rabbimiz! Ben çocuklarımdan bazısını, senin kutsal evinin (Kâbe'nin) yanında ekin bitmez bir vadiye yerleştirdim. rabbimiz! Namazı dosdoğru kılmaları için (böyle yaptım). Sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meylettir, onları ürünlerden rızıklandır, umulur ki şükrederler."
İbrahim (39) "Hamd, iyice yaşlanmış iken bana İsmail'i ve İshak'ı veren Allah'a mahsustur. Şüphesiz rabbim duayı işitendir."
İbrahim (40) "rabbim! Beni namaza devam eden bir kimse eyle. Soyumdan da böyle kimseler yarat. rabbimiz! Duamı kabul eyle."
İbrahim (44) (Ey Muhammed!) İnsanları, kendilerine azabın geleceği gün ile uyar. Zira o gün zalimler, "Ey rabbimiz! Yakın bir süreye kadar bizi ertele de senin çağrına uyalım ve peygamberlerin izinden gidelim" diyecekler. Onlara şöyle denilecek: "Daha önce siz, sonunuzun gelmeyeceğine yemin etmemiş miydiniz?"
İsra (85) Ve sana ruh hakkında soru soruyorlar. De ki: "Ruh, rabbimin bileceği bir şeydir. Size pek az ilim verilmiştir."
İsra (100) De ki: "Eğer siz rabbimin rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, o zaman da tükenir korkusuyla cimrilik ederdiniz. Zaten insan çok cimridir."
İsra (108) "rabbimizin şanı yücedir. rabbimizin va'di mutlaka gerçekleşecektir" derler.
Kehf (10) Hani o gençler mağaraya sığınmışlardı da, "Ey rabbimiz! Bize katından bir rahmet ver ve içinde bulunduğumuz şu durumda bize kurtuluş ve doğruluğa ulaşmayı kolaylaştır" demişlerdi.
Kehf (22) (Ey Muhammed!) Bazıları bilmedikleri şey hakkında atıp tutarak: "Onlar üç kişidirler, dördüncüleri köpekleridir" diyecekler. Yine, "Beş kişidirler, altıncıları köpekleridir" diyecekler. Şöyle de diyecekler: "Yedi kişidirler, sekizincileri köpekleridir." De ki: "Onların sayısını rabbim daha iyi bilir. Zaten onları pek az kimse bilir. O halde onlar hakkında (Kur'an'daki) apaçık tartışma (yı aktarmak) dan başka tartışmaya girme ve bunlar hakkında onlardan hiçbirine bir şey sorma.
Kehf (24) Ancak, "Allah dilerse yapacağım" de. Unuttuğun zaman Rabbini an ve "Umarım rabbim beni, bundan daha doğru olana ulaştırır" de.
Kehf (36) "Kıyametin kopacağını da sanmıyorum. rabbime döndürülsem bile andolsun bundan daha iyi bir sonuç bulurum."
Kehf (38) "Fakat O Allah benim rabbimdir. Ben rabbime hiç kimseyi ortak koşmam."
Kehf (40) "Bağına girdiğinde ‘Mâşaallah! Kuvvet yalnız Allah'ındır' deseydin ya!.. Eğer benim malımı ve çocuklarımı kendininkilerden daha az görüyorsan, belki rabbim bana, senin bağından daha iyisini verir. Seninkinin üzerine de gökten bir afet indirir de bağ kupkuru ve yalçın bir toprak haline geliverir."
Kehf (42) Derken bütün serveti helak edildi. (Yıkılmış) çardakları üzerine çökmüş haldeki bağına yaptığı harcamalar karşısında ellerini oğuşturuyor ve şöyle diyordu: "Keşke rabbime hiçbir kimseyi ortak koşmasaydım..."
Kehf (98) Zülkarneyn, "Bu, rabbimin bir rahmetidir. rabbimin vaadi (kıyametin kopma vakti) gelince onu yerle bir eder. rabbimin vaadi gerçektir" dedi.
Kehf (109) De ki: "rabbimin sözlerini yazmak için denizler mürekkep olsa ve bir o kadar da ilave etsek (denizlere deniz katsak); rabbimin sözleri tükenmeden önce denizler tükenirdi."
Meryem (36) Şüphesiz, Allah, benim de rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse (yalnız) O'na kulluk edin. Bu, dosdoğru bir yoldur.
< Önceki Sayfa 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Sonraki Sayfa >