"rabbim" kelimesini diğer meallerde de aramak için; lütfen kutudan meal seçin.

Bu mealde "rabbim" kelimesinin geçtiği ayet sayısı: 173

SURE ADI AYET
Mümtehine (4) İbrahim'de ve onunla birlikte bulunanlarda sizin için güzel bir örnek vardır. Hani onlar kavimlerine, "Biz sizden ve Allah'ı bırakıp taptıklarınızdan uzağız. Sizi tanımıyoruz. Siz bir tek Allah'a inanıncaya kadar, sizinle bizim aramızda sürekli bir düşmanlık ve nefret belirmiştir" demişlerdi. Yalnız İbrahim'in, babasına, "Senin için mutlaka bağışlama dileyeceğim. Fakat Allah'tan sana gelecek herhangi bir şeyi önlemeye gücüm yetmez" sözü başka. Onlar şöyle dediler: "Ey rabbimiz! Ancak sana dayandık, içtenlikle yalnız sana yöneldik. Dönüş de ancak sanadır."
Mümtehine (5) "Ey rabbimiz! Bizi, inkar edenlerin zulmüne uğratma. Bizi bağışla. Ey rabbimiz! Şüphesiz sen mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin."
Münafikun (10) Herhangi birinize ölüm gelip de, "Ey rabbim! Beni yakın bir zamana kadar geciktirsen de sadaka verip iyilerden olsam!" demeden önce, size rızık olarak verdiğimiz şeylerden Allah yolunda harcayın.
Tegabun (7) İnkar edenler, kesinlikle, öldükten sonra diriltilmeyeceklerini iddia ettiler. De ki: "Hiç de öyle değil, rabbime and olsun, mutlaka diriltileceksiniz, sonra da yaptıklarınız size elbette haber verilecektir. Bu, Allah'a kolaydır."
Tahrim (8) Ey iman edenler! Allah'a içtenlikle tövbe edin. Belki Rabbiniz sizin kötülüklerinizi örter ve peygamberi ve onunla birlikte iman edenleri utandırmayacağı günde Allah sizi, içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokar. Onların nurları önlerinden ve sağlarından aydınlatır, gider. "Ey rabbimiz! nûrumuzu bizim için tamamla, bizi bağışla; çünkü senin her şeye hakkıyla gücün yeter" derler.
Kalem (32) "Umulur ki, rabbimiz bize bunun yerine daha iyisini verir. Çünkü biz artık rabbimizi arzulayanlarız."
Nuh (5) Nûh şöyle dedi: "Ey rabbim! Gerçekten ben kavmimi gece gündüz (imana) davet ettim."
Nuh (26) Nûh şöyle dedi: "Ey rabbim! Kâfirlerden hiç kimseyi yeryüzünde bırakma!"
Cin (2) (Ey Muhammed!) De ki: "Bana cinlerden bir topluluğun (Kur'an'ı) dinleyip şöyle dedikleri vahyedildi: "Şüphesiz biz doğruya ileten hayranlık verici bir Kur'an dinledik de ona inandık. Artık rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız."
Cin (3) "Doğrusu rabbimizin şanı çok yücedir; ne bir eş edinmiştir, ne de bir çocuk."
Cin (20) De ki: "Şüphesiz ben ancak rabbime ibadet ederim ve O'na hiç kimseyi ortak koşmam."
Cin (25) De ki: "Sizin uyarıldığınız şey yakın mıdır, yoksa rabbim ona uzun bir süre mi koyacaktır, bilemem."
İnsan (10) "Çünkü biz, asık suratlı, çetin bir günden (o günün azabından dolayı) rabbimizden korkarız."
< Önceki Sayfa 1 2 3 4 5 6 7 8 9