Kuranda ara kuran sure ayet meal ara diyanet meali arapça türkçe

"ki" kelimesini diğer meallerde de aramak için; lütfen kutudan meal seçin.

Bu mealde "ki" kelimesinin geçtiği ayet sayısı: 1742

SURE ADI	AYET
Saffat (42)	İşte onlar için belli bir rızık, meyveler vardır. Onlar ikram gören kimselerdir.
Saffat (51)	İçlerinden biri der ki: "Benim bir arkadaşım vardı."
Saffat (54)	Konuşan o kimse yanındakilere, "Bakar mısınız, hali ne oldu?" der.
Saffat (69)	Çünkü onlar babalarını sapık kimseler olarak buldular.
Saffat (98)	Böylece ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de onları en alçak kimseler kıldık.
Saffat (117)	Biz onlara (hükümlerimizi) açıklayan kitab'ı (Tevrat'ı) verdik.
Saffat (152)	İyi bilin ki onlar kendi uydurmaları olarak, "Allah çocuk sahibi oldu" diyorlar. Onlar elbette yalan söylüyorlar.
Saffat (157)	Eğer doğru söyleyen kimseler iseniz getirin (bu delili içeren) kitabınızı!
Saffat (164)	(Melekler derler ki:) "Bizim her birimizin bilinen bir makamı vardır."
Saffat (169)	Müşrikler) şunu da söylüyorlardı: "Eğer yanımızda öncekilere verilen kitaplardan bir kitap olsaydı, elbette biz ihlâslı kullar olurduk."
Sad (17)	Ey Muhammed! Onların söylediklerine karşı sabret. Güçlü kulumuz Dâvûd'u hatırla. O, Allah'a çok yönelen bir kimse idi.
Sad (24)	Davud dedi ki: "Andolsun, senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemek suretiyle sana zulmetmiştir. Esasen ortakların pek çoğu birbirine haksızlık eder. Ancak iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek azdır." Dâvûd bizim kendisini imtihan ettiğimizi anladı. Derken Rabbinden bağışlama diledi, eğilerek secdeye kapandı ve Allah'a yöneldi.
Sad (26)	Ona dedik ki: "Ey Dâvûd! Gerçekten biz seni yeryüzünde halife yaptık. İnsanlar arasında hak ile hüküm ver. Nefis arzusuna uyma, yoksa seni Allah'ın yolundan saptırır. Allah'ın yolundan sapanlar için hesap gününü unutmaları sebebiyle şiddetli bir azap vardır."
Sad (29)	Bu Kur'an, âyetlerini düşünsünler ve akıl sahipleri öğüt alsınlar diye sana indirdiğimiz mübarek bir kitaptır.
Sad (30)	Dâvûd'a Süleyman'ı bağışladık. O ne güzel kuldu! Şüphesiz o, Allah'a çok yönelen bir kimse idi.
Sad (35)	Süleyman, "Ey Rabbim! Beni bağışla. Bana, benden sonra kimseye layık olmayacak bir mülk (hükümranlık) bahşet! Şüphesiz sen çok bahşedicisin!" dedi.
Sad (44)	Şöyle dedik: "Eline bir demet sap al ve onunla vur, yeminini bozma." Gerçekten biz Eyyûb'u sabreden bir kimse olarak bulduk. O ne güzel bir kuldu! O, Allah'a çok yönelen bir kimse idi.
Sad (46)	Şüphesiz biz onları, ahiret yurdunu düşünme özelliği ile (temizleyip) ihlâslı kimseler kıldık.
Sad (47)	Şüphesiz onlar, bizim katımızda hayırlı, seçkin kimselerdendir
Sad (48)	(Ey Muhammed!) İsmail, el-Yesa' ve Zülkifl'i de an. Onların her biri iyi kimselerdi.

Son günlerde en çok bu kelimeler aranıyor ! Lütfen tıklayın ve inceleyin…